ئێمه‌ هه‌ر به‌ سروشتی‌ خۆمان ئاومان ده‌پاراست


زۆر له‌ هاوڕێ‌و هاوكاره‌كانم لێ ده‌پرسن، بۆچی‌ ئه‌وه‌نده‌ گرنگی‌ به‌ ئاو ده‌ده‌م، له‌ كاتێكدا ئه‌و هه‌موو جه‌نگ‌و كاره‌ساته‌ مرۆییه‌ چوارده‌وری‌ گرتووین؟ زۆر جار به‌ شێوه‌ی‌ زاره‌كی‌ وه‌ڵامی‌ ئه‌و پرسیاره‌م ده‌دایه‌وه‌، هه‌رچه‌نده‌ چیرۆكی‌ من له‌گه‌ڵ ئاو كه‌ له‌ راستیدا چیرۆكی‌ یه‌ك ملیار مرۆڤیشه‌ كه‌ خۆی‌ له‌گه‌ڵ تینوێتیدا ده‌گونجێنێت، په‌یوه‌ندی‌ راسته‌وخۆی‌ به‌ سروشتی‌ مرۆڤه‌وه‌ هه‌یه‌، به‌ تایبه‌ت له‌ په‌یوه‌ندی‌ نێوان مرۆڤ ژینگه‌كه‌ی‌‌و شێوازی‌ رێكخستنی‌ ئه‌و په‌یوه‌ندییه‌، یاخود به‌شێكه‌ له‌و رێگه‌چارانه‌ی‌ به‌ دوایدا ده‌گه‌ڕێین بۆ ئه‌وه‌ی‌ تینومان نه‌بێت. زۆر به‌ ساده‌یی بڵێین، چیرۆكه‌كه‌ په‌یوه‌ندی‌ پیاوێكی‌ كورده‌ به‌ دار تووه‌كه‌یه‌وه‌ له‌ ناو ماڵه‌ بچكۆله‌كه‌یدا، دوای‌ ئه‌وه‌ی‌ ژنی‌ هێناوه‌‌و له‌ ماڵه‌ باوانی‌ جیا بۆته‌وه‌.
له‌و ماڵه‌ بچكۆله‌یه‌دا چاوم كردۆته‌وه‌، دار توویه‌ك دی‌، باوكم وه‌ك خۆی‌ بۆی‌ ده‌گێڕاینه‌وه‌ له‌ گوندێكی‌ تره‌وه‌ هێنابووی‌‌و له‌ ماڵه‌ تازه‌كه‌یدا رواندبووی‌، له‌ ته‌نیشت دار تووه‌كه‌وه‌ بیرێكی‌ هه‌ڵكه‌ندبوو، هه‌رگیز ئاومان لێ نه‌خوارده‌وه‌، دارتووه‌كه‌ش ئاوی‌ لێ نه‌خوارده‌وه‌، له‌به‌ر ئه‌وه‌ی‌ نه‌گه‌یشته‌ ئاو، ئێمه‌ له‌گه‌ڵ دارتووه‌كه‌دا گه‌وره‌ بووین‌و بیره‌كه‌ش پڕ كرایه‌وه‌. گونده‌كه‌مان ده‌كه‌وته‌ ناوچه‌ی‌ گه‌رمیان، واته‌ ناوچه‌ی‌ گه‌رمه‌سێر، كه‌ ناوچه‌یه‌كی‌ ده‌شته‌كی‌‌و وشكه‌ له‌ كوردستاندا، ته‌نها ئاوێكیش كه‌ لێوی‌ ته‌ڕ بكات‌و له‌ وشكایی ده‌ربازی‌ بكات رووباری‌ ئاوه‌سپی‌-یه‌، كه‌ ده‌گاته‌ ده‌وروبه‌ری‌ قه‌زای‌ دووزخورماتوی‌ باشووی‌ شاری‌ كه‌ركوك ده‌بێته‌ جۆگه‌‌و جۆگه‌له‌‌و به‌ نێو سوێره‌خاكدا وه‌ر ده‌بێت.
له‌و گونده‌دا كه‌ له‌ جیهان دابڕاوه‌‌و له‌ كاتی‌ پرۆسه‌ی‌ ئه‌نفالیشدا كه‌ ساڵی‌ 1988 سوپاكه‌ی‌ سه‌دام حسێن دژی‌ كورد ئه‌نجامی‌ دا، كه‌س فێری‌ نه‌كردین چۆن هاوسه‌نگی‌ راگرین له‌ نێوان پێویستیمان بۆ ئاو له‌گه‌ڵ ئه‌و نه‌خته‌ ئاوه‌ی‌ له‌به‌رده‌ستدایه‌. به‌رێوه‌بردنی‌ ئه‌وه‌نده‌ ئاوه‌ی‌ هه‌بوو، له‌ رێگه‌ی‌ په‌یوه‌ندییه‌كی‌ زیندووی‌ پڕ له‌ هه‌ستی‌ دانیشتوانی‌ ناوچه‌كه‌‌و سروشتی‌ وشكی‌ ناوچه‌كه‌وه‌ جێبه‌جێ ده‌بوو، ئه‌و سروشته‌ی‌ باب‌و باپیرانمان هه‌ڵیانبژاردبوو بۆ ژیان. هه‌ر خێزانه‌‌و بیری‌ خۆی‌ هه‌بوو، وا باو بوو دار توویه‌كیشیان له‌ ته‌نیشته‌وه‌ ده‌ڕواند، دار توو ئاوی‌ زۆری‌ ناوێت، له‌ هاوینیشدا ئێمه‌ی‌ منداڵی‌ به‌ ده‌نگه‌ تووه‌ سپی‌‌و شیرینه‌كانی‌ دڵخۆش ده‌كرد. ئه‌و په‌یوه‌ندییه‌ی‌ ئێمه‌و ئاوی‌ ژێر زه‌وی‌ كه‌ دوای‌ ماندووبوونێكی‌‌و به‌ تینوێتی‌ ده‌ستمان ده‌كه‌وت، ئه‌وه‌ی‌ فێر ده‌كردین كه‌ دار‌و دره‌خت چه‌نده‌ پێویستیان به‌ ئاو هه‌یه‌.
بیره‌كه‌ی‌ ماڵی‌ ئێمه‌ ئاوی‌ تێ نه‌هات، به‌ڵام دار تووه‌كه‌ گه‌وره‌ بوو، قه‌دی‌ له‌ دیواری‌ حه‌وشه‌كه‌ به‌رزتر بوو. باوكم وا راهاتبوو رۆژی‌ چه‌ند جارێك تووه‌كه‌ی‌ به‌ ئاوی‌ ده‌ستنوێژه‌كه‌ی‌ خۆی‌ ئاو ده‌دا. رۆژێم نه‌مبینی‌ ئاوی‌ ده‌ستنوێژه‌كه‌ی‌ به‌فیڕۆ بدات، چونكه‌ هه‌موو جارێك ئه‌و ئاوه‌ی‌ بۆ ده‌ستنوێژ به‌كاری‌ ده‌هێنا، دار تووه‌ جوانه‌كه‌مانی‌ پێ ئاو ده‌دا. ئێمه‌ی‌ منداڵیش چاومان له‌و كرد‌و فێر بووین ده‌ست به‌ ئاوه‌وه‌ بگرین‌و ئه‌و ئاوه‌ی‌ به‌كارمان